OSPF(Open Short Path First), İlk Önce En Kısa Yolu protokolü, açık standart bir bağlantı durumu yönlendirme protokolüdür. OSPF algoritmasını, gitmek istediğimiz bir yere bizi en kısa yoldan ulaştıran navigasyon cihazlarına benzetebiliriz.
OSPF’in Temel Özellikleri
Yönetimsel Mesafe (AD) değeri 110’dur. RIP ve IS-IS’den daha düşük bir AD değeri vardır.
Sınıfsız (Classless) yönlendirmeyi destekler, yani ağ adresi ile birlikte alt ağ maskesini de güncellemelerde gönderir.
Ağ topolojisinde bir değişiklik olduğunda yönlendirme güncellemeleri tetiklenir (triggred) ve en iyi yolu belirlemek için SPF algoritması çalışmaya başlar.
Ağ değişikliği diğer yönlendiricilere çok hızlı yayılır yani hızlı convergence sağlar.
Alan (area) sistemini desteklediğinden daha iyi ölçeklenebilir (scalable).
MD5(Message Digest 5) kimlik doğrulamayı desteklediği için güvenilirdir. Bu sayede yönlendiriciler birbirlerine gönderdikleri güncellemeleri şifreleyebilirler.
OSPF de EIGRP gibi belirli tablolar oluşturur. Bu tabloları oluşturmak için belirli veri tabanları kullanılır;
Komşuluk veri tabanı kullanılarak, komşu tablosu oluşturulur. Komşu tablosunda, bir yönlendiricinin iletişim kurduğu tüm yönlendiricilerin listesi bulunur.
Bağlantı durumu veri tabanı (LSDB-Link State Database) kullanılarak, topoloji tablosu oluşturulur. LSDB, aynı alandaki yönlendiricilerin birbirlerine gönderdikleri LSA(Link State Advertisement-Bağlantı Durumu Tanıtım) paketlerinden oluşur. Bir LSA arayüz durumu ile komşu yönlendiriciye nasıl bağlandığı bilgisini içerir. Topoloji tablosunda ağda buluna tüm yönlendiriciler hakkında bilgi bulunur. Aynı alandaki (area) tüm yönlendiriciler aynı LSDB’ye sahiptir. Aşağıdaki şekilde yönlendiricilerin LSA değişimi ile kendi LSBD’lerini oluşturmaları gösterilmiştir.
İletme veri tabanı ile yönlendirme tablosu oluşturulur. Yönlendirme tablosunda hedef ağlara giden en iyi rotalar bulunur. Bu tabloların hepsi RAM’de saklanır.
OSPF ile daha ölçeklenebilir hiyerarşik ağlar oluşturmak için alan yapısını kullanılır. OSPF alanı aynı LSDB’ye sahip yönlendiriciler topluluğudur. Tek alanlı (single area) ve çok alanlı (multi area) olmak üzere iki alan yapısı vardır.
Aşağıdaki şekilde tek alanlı OSPF yapısı görülmektedir.
Tek alanlı yapıda tüm yönlendiriciler alan 0’da bulunur. Alan 0’a omurga alan (backbone area) da denir. Küçük ve orta ölçekli ağlarda uygulanır.
Aşağıdaki şekilde çok alanlı OSPF yapısı görülmektedir.
Alandaki yönlendirici sayısı arttıkça LSA paketi sayısı da aynı oranda artar. Dolayısıyla oluşan LSDB boyutu büyür ve CPU yükü artar. Alanlara bölerek bir alandaki değişikliğin sadece o alandaki yönlendiricilere bildirilerek gereksiz trafik önlenmiş olur. Birden fazla alandan oluşturulan sisteme otonom sistem denir. Bir otonom sistemde tüm alanlar omurga alan olan alan 0’a bağlı olmak zorundadır. Alanlar arasındaki bağlantıyı ABR(Area Border Router-Alan Sınır Yönlendirici) yönlendiriciler sağlar. Yukarıdaki şekilde R2 ve R3 ABR yönlendiricidir.
Bir yanıt bırakın